Αγγειοπλαστείο-Τσιμεντοποιείο Ν. Ζαβογιάννης-Ζαμάνος και Σια

Το 1906 ξεκίνησε την λειτουργία της κατασκευής τσιμέντου Portland artificiel και κατασκευής προϊόντων τσιμέντου το Αγγειοπλαστείο-Τσιμεντοποιείο Ν. Ζαβογιάννης-Ζαμάνος και Σα σε ιδιόκτητο χώρο συνολικής εκτάσεως 20.000 τετραγωνικών πήχεων.

Ιδιοκτήτες της εταιρείας αυτής ήταν οι βιομήχανοι Γεώργιος Ν. Ζαβογιάννης και Δημήτριος Ν. Ζαβογιάννης (ετερόρρυθμοι εταίροι), οι χημικοί βιομήχανοι Δημήτριος Ν. Ζαμάνος και Νικόλαος Γρ. Ζαβογιάννης (ομόρρυθμοι εταίροι). Η εταιρεία συνόρευε δυτικά με το εργοστάσιο τω αδελφών Ζαβογιάννη και νότια («μεσημβρινώς») «με οδόν άγουσαν εις τον λιμενίσκον Δραπετσώνας και βόρεια («αρκτικώς») με τις ιδιοκτησίες των Μ. Καμπάνη και Εμμ. Σελά. Στη νέα εταιρεία μεταβίβασαν οι ιδρυτές της και τα λατομεία ιδιοκτησίας τους που βρίσκονταν στη θέση Πηγάδια Σταυρού στη περιφέρεια Πειραιά εκτάσεως 16.000 τετραγωνικών πήχεων. Τα πετρώματα μεταφέρονταν από το λατομείο στο εργοστάσιο «δι’ εναερίου σιδηροδρόμου», ο οποίος είχε μήκος 2.200 μέτρα και μπορούσε να μεταφέρει 380 τόνους σε 10 ώρες. Την διοίκηση της εταιρείας είχε 7μελές ή 9μελές Διοικητικό Συμβούλιο το οποίο εξέλεγε τους δύο διευθυντές.

Το 1911 μετατράπηκε σε Ανώνυμη Εταιρεία υπό την επωνυμία «Γενική Εταιρεία Τσιμέντων». Σύμφωνα με το καταστατικό της εταίροι ήταν τα μέλη της προηγούμενης εταιρείας και οι Ευστάθιος Ιω. Ιατρίδης δικηγόρος, Σπήλιος Θεοδ. Αγαπητός μηχανικός, Αναστάσιος Η. Σταματιάδης μηχανικός, Γεώργιος Ε. Βρυζάκης μηχανικός και Σπυρ. Γερ. Φωκάς Κοσμετάτος δικηγόρος. Η νέα εταιρεία σύμφωνα με το καταστατικό της εξειδικευόταν στην κατασκευή και εμπορία τσιμέντου, προϊόντων τσιμέντου και οικοδομήσιμων υλικών. Είχε εταιρικό κεφάλαιο 2.000.000 δρχ, διαιρούμενο σε είκοσι χιλιάδες μετοχές αξίας εκατό δρχ. η καθεμία. Αρχικά θα εκδίδονταν 10.000 μετοχές και οι υπόλοιπες στη συνέχεια μετά από απόφαση του Δ.Σ. Από τις 10.000 μετοχές οι 7.000 πέρασαν στην κυριότητα των Γ.Ν. Ζαβογιάννη, Δ.Ν. Ζαβογιάννη, Δ.Ν. Ζαμάνου και Ν.Γρ. Ζαβογιάννη και οι υπόλοιπες 3.000 μετοχές μοιράστηκαν ως εξής: 500 στον Ε. Ιατρίδη, 100 Σπ. Αγαπητό, 1.700 Αν. Σταματιάδη, 200 Γ. Βρυζάκη και 500 Σπ. Γ. Φωκά Κοσμετάτο.

Το 1921 σύμφωνα με το Πανελλήνιο Λεύκωμα ο Ανδρέας Χατζηκυριάκος ήταν πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου και Γενικός Διευθυντής της Εταιρείας ενώ ο Δημήτριος Ζαβογιάννης αντιπρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου. Δεύτερος διευθυντής της εταιρείας ήταν ο μηχανικός Ι. Σάσσος. Την περίοδο εκείνη η εταιρεία απασχολούσε περισσότερους από 400 εργάτες και παρήγαγε καθημερινά 120 τόνους τσιμέντου με αυξητικές τάσεις και στόχο η ετήσια παραγωγή να φτάσει, λόγω της συνεχούς ζήτησης, τους 60.000 τόνους.

Αεροφωτογραφία της Γενικής Εταιρείας Τσιμέντων. Δημοτικό Αρχείο Δραπετσώνας, φωτογραφική συλλογή.

© 2017 Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών. Σχεδιασμός 4share. Ανάπτυξη εφαρμογής IMPRESSI.